چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند

 وتماشای تو زیباست اگر بگذارند

من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم

عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند

دل درنایی من اینهمه بیهوده مگرد

خانه دوست همین جاست اگر بگذارند

سند عقل مشاع است اگر بگذارند

عشق  اما فقط از ماست اگر بگذارند

غضب الوده نگاهم مکنید ای مردم

دل من مال شماهاست اگر بگذارند

دم میزنم از تو امام نجیب ها

فرمانروای بیکس شهر غریب ها

این شعر با تمامی مصرع های خود

مانده در انتهای شهر بی نصیب ها

آقا به شعر مضطر من واژگان بده

ای پاسخ همه امن یجیب ها

عمریست جلوه های کلامت گذاشته است

انگشت بر دهان تمام ادیب ها

در وصف علم بی حد و اندازه شما

همواره لال مانده زبان خطیب ها