چه زود دیر میشود!

در باز شد... برپا !   ... برجا!!

درس اول: بابا آب داد،ما سیراب شدیم.

بابا نان داد،ما سیر شدیم...

اکرم و امین چقدر سیب و انار داشتند در سبد مهربانی شان...

و کوکب خانم چقدر مهمان نواز بود

و چقدر همه منتظر آمدن حسنک بودند...

کوچه پس کوچه های کودکی را به سرعت طی کردیم و در زندگی گم شدیم...!

همه زیبایی ها رنگ باخت....!!!

و در زمانه سنگ و سیمان قلب هایمان یخ زد!

نگاهمان سرد شد و دستانمان خسته...

دیگر باران با ترانه نمی بارد!

و ما کودکان دیروز دلتنگ شدیم،  زرد شدیم،پژمردیم....

و خشکزار زندگیمان تشنه آب شد...

و سالهاست وقتی پشت سرمان را نگاه می کنیم، جز ردپایی از خاطرات خوش بچگی ، نمی یابیم، و در ذهنمان جز همهمه زنگ تفریح، طنین صدایی نیست...!

و امروز چقدر دلتنگ آن روزهاییم و هرگز نفهمیدیم ،

چرا برای بزرگ شدن این همه بی تاب بودیم!!!!؟؟؟؟!!!!

نظرات شما عزیزان:

گیاهدوست

ساعت4:29---5 شهريور 1393

نجمه جونم قشنگ بود.خوشم اومد.
پاسخ:به به چه عجب! سورپرایزم کردی جیگر!! قابل شما رو نداشت

vajihe

ساعت11:04---4 شهريور 1393

آفرین ایمانیان جان جوابت بسی زیبا بود

اشک

ساعت16:02---2 شهريور 1393

دلم برای حاضر غایب کودکیمان تنگ شده انگار بودنمان برای کسی مهم بود
پاسخ:خب الانم که استاد سر کلاس حضور غیاب میکنند، فکر کنید بودنتون برا کسی مهمه!

مشايخي

ساعت0:06---2 شهريور 1393

[وب سایت]

لحظه ها را كذرانديم تا به خوشبختي برسيم غافل ازآنكه خوشبختي همان لحظه هايي بود كه كذشت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: